Okolice Bluesa

To nie jest jakaś gorąca nowość, bo z czerwca, ale wzmianki na forum nie było. Tym razem płyta nie okołobluesowa tylko jednoznacznie bluesowa. Jedna z lepszych z tego gatunku jakie w tym roku słyszałem.
1. Baby Right Now 3:04
2. Best in Town 3:47
3. Livin' It Down 3:23
4. My Baby Is Now on My Mind 3:24
5. Good Man 5:46
6. One Note Shuffle 3:30
7. Back Down South 6:26
8. Last to Leave 3:08
9. Let's Say It's for Good 3:13
10. Snake in the Grass 4:56
11. Whatever You Had You Ain't Got It No More 2:57
12. Oh Baby 4:54
13. Love at First Sight

Złamałem się i w końcu kupiłem tę płytę. Wydaje mi się, że może to być jeden z moich ulubionych albumów bluesowych wydanych w minionym roku. Granie i śpiewanie w starym stylu, dla mnie bez słabych punktów.

Wcześniej (też pod wpływem zagadkowego wątku) nabyłem "Blues shock" Billy Brancha i "Decisions" Bobby Rusha. Obie świetne, ale jednak Billy Branch górą - więcej ciekawego grania. Bardzo podoba mi się jego zespół, szczególnie ten japoński pianista.

Szkoda, że od śmierci Sam Myers'a Anson Funderburgh wycofał się z nagrywania pod własnym szyldem. Na obu płytach duetu Andy&Nick słychać wyraźnie rękę w muzyce i aranżach Anson'a. Choć w sumie on to wszystko zagrał i nagrał już 20-30lat temu, ale fajnie, że pomaga młodszym.

Dla jasności dodam, iż w przeciwieństwie do pierwszej, też bardzo dobrej płyty "Drink Drank Drunk", wszystkie solówki gitarowe zagrał Andy T. czyli Andy Talamantez, a współproducentem płyty obok Funderburgha jest Randy Chortkoff.

Rewelacja!
To, co najlepsze jest bluesie można znaleźć na tej (jak zresztą i na poprzedniej ich płycie).
Prosto, bez zadęcia, bez zbędnych "poszukiwań, czasem kilka fajnych nietuzinkowych rozwiązań harmonicznych, na skroś bluesowo, stary dobry blues zagrany "po nowemu"
Świetna płyta - polecam.

Można także przy okazji dodać, że Chortkoff jest także tzw. CEO firmy Delta Groove. A tak jeszcze przy okazji, bo jesteś fanem Funderburgha, wiesz może jaka była jego aktywność gitarowa (udokumentowana nagraniami) w 2014 roku? Pytam w związku z nominacją do 36th Blues Music Awardsw w kategorii Instrumentalist-Guitar.

A, to nie zauważyłem.

Po za tym nie uważasz, że niektóre gościnne występy pasują jak kwiatek do kożucha na tej płycie ("Step Back")? Zresztą chyba już kiedyś gadaliśmy o tej modzie na płyty "każdy z każdym".
Ja ostatnio w samochodzie wożę "Nothin 'But The Blues" Wintera nagraną również z gościnnymi udziałami. Ale tu mi się wszystko zgadza.