JOE BONAMASSA - Dust Bowl

[Paweł Stomma]

[Dziadek Władek]

[evi]

[Brzoza]

[kazek]

[leszekblues]

[Roj]

Guthrie Govan pojawiał się już na tym forum , w WNTR (z formacją GPS) i zagadkach dźwiękowych.
Miło , że jest u nas coraz częściej zauważany .
Świetny gitarzysta !

[leszekblues]

[Marek-Browarek6]

[TITO]

[leszekblues]

[B&B]

[kora]

[B&B]

[leszekblues]

[kora]

[kora]

[Paweł Stomma]

[Kuba Chmiel]

[Roj]

A propos taszczenia sprzętu za panów Bonamassa , Clapton i Govan (kolejność alfabetyczna), to myślę, że idealnym do tego zadania byłby Steven Seagal, ale tylko z racji swojej tężyzny fizycznej.
Ja natomiast , za niewielka opłatą mógłbym być tragarzem nawet i Seagala, natomiast Montemu Montgomery to nawet bym dopłacił za tą zaszczytną funkcję .


Jeszcze odnośnie Govana.
A tą produkcję znacie ?

Guthrie zagrał tam pięknie w tym numerze:
http://www.sendspace.pl/file/6109fed385a0e53d8be2240
Cała płyta z resztą warta polecenia!

[kora]

Kuba,masz rację, ale chyba sam przyznasz,ze technika bez feelingu zabija istotę muzyki ...
Teraz,muzycy skupiają się na technice, zapominają,że w bluesie nie ona jest najważniejsza.

[Mean Machine]

[Mean Machine]

[Mean Machine]

[TITO]

[Paweł Stomma]

Gdzieś w nonsensopedii chyba przeczytałem, ze podstawowa cecha charakteryzująca bluesmana, to nieuzasadnione poczucie wyższości i przekonanie, że tylko on gra z uczuciem.
Wyjątkowo trafne, myślę.
A co, do innych gatunków nie potrzeba feelingu? Do jazzu np? Albo rocka? Albo tego pogardzanego Disko Polo, czy muzyki weselnej? To spróbujcie zagrać i zobaczycie, czy sie ludzie będa bawić!
Każdą chyba muzyke trzeba grać z feelingiem, uczuciem i jak to tam sobie nazwiecie.
Jednocześnie jest to sprawa niezmiernie trudna do oceny i najczęściej sprowadza sie do : podoba mi się = z feelingiem, nie podoba = bez!
Ja u Bonamassy słyszę wyczucie i jego gitara do mnie przemawia, do innych widzę, niekoniecznie.
A już na pewno jak będziemu tylko feeling oceniać i porównywać, który w tym lepszy, to jaja wyjdą!
Też zgadzam sie trochę z Robertem, że oceniać nie warto techniki, bo raz, że mało kto sie tak naprawde, oprócz samych muzyków na tym zna i sprowadzi sie to w końcu tylko do porównania "kto umi szybciej", a dwa, że technika to przeciez tylko środek!
Jak ktos umie tworzyc porywająca muzykę nie używając zbyt zaawansowanej techniki, to chwała mu za to!
Ja przynajmniej staram sie słuchac muzyki i czy do mnie przemawia, a nie patrzeć ile ktoś umie, jak nie przymierzając w cyrku! Wydaje mi sie, ze oddziaływanie muzyki wykracza daleko poza popisy zręczności.
I chociaż kompletnie nie interesuje mnie to co uprawia wspomniany tutaj G Govan, jemu równiez jakiegos tam feelingu nie moge odmówić, choć do mnie no kompletnie nie trafia, a nawet, powiedziałbym wręcz przeciwnie.

Jeszcze o technice.
Rozumiem trochę rozmowy o tym wśród muzyków, choć tez nie do końca, ale interesuje ich to od strony kuchni trochę, jak to jest zrobione. No niby tak.
Ale w ostatecznym rozrachunku taka "sprawność" warsztatowa dla efektu artystycznego, ma podobne chyba znaczenie, jak np. uroda gitarzysty.
Jedna dziewczyna, kiedys po pewnym wspólnym koncercie powiedziała mi wprost: "no tak, ale ty jesteś juz stary, a on wygląda jak cukiereczek!"
To może o tym pogadajmy?
To jak tak to Bonamassa brzydki zdaje się wyjątkowo!
...
Ale dla mnie gra fajnie.
Kilka bluesowych licków tez (to dla gitarzystów) wydaje mi sie, że wymyślił, ja np. pierwszy raz usłyszałem je u niego.
Ale ja Balladę..powitałem z radościa i słuchając ją czułem pewien powiew świeżości w tej takiej troche eklektycznej, ale tez dosyć rozpoznawalnej muzyce. Na pewno to nie jest blues wg. moich niezbyt zreszta sprecyzowanych kryteriów. Blaco Rock, wg. mnie podobna, ale troche lepsza. Ostatnia na poziomie Ballady.., tak mam przynajniej po dwukrotnym przesłuchaniu. Z tym, że to sie cięzko słucha, bo przeszkadzaja troche osobiste oczekiwania.
Pozdrawiam zwolennikóe jego i przeciwników!

[Roj]

Trudno się Paweł nie zgodzić z tym co napisałeś wyżej , ale według mojej oceny zawody sportowe , kto jest lepszy , szybszy, kto komu zazdrości itd rozpoczęli tu fani ( fanatycy ) Joe .
Konkretnie wydaję mi się ,że był to TITO ,nic więc dziwnego , że osoby, którym ten album nie przypadł zbytnio do gustu , sprowokowani zaczęli sypać kontrargumentami i sprawy przyjęły taki obrót a nie inny.
Zauważ też ,że sam Bonamassa , skłania swoimi wypowiedziami i występami do takiej właśnie oceny jego osoby. Na przykład zobacz tę jego wypowiedź reklamującą Dust Bowl : "nagrałem album z najlepszymi muzykami na świecie"
No to samo się ludziom nasuwa ,żeby go oceniać przez pryzmat umiejętności technicznych właśnie. No bo robi się z tego sport.
A co do występów , jeżeli ktoś był i widział , że robi takie efekciarskie gitarowe wprawki pod publikę , nie widzę powodów ,żeby nie mógł o tym szczerze napisać, że mu się to nie podoba. .
Rzecz najważniejsza, na początku wątku nikt nie negował wielkości Joe, a jedynie wyrażał rozczarowanie albumem , bo liczył na więcej , bo możliwości i potencjał jest. Tylko potem tak jakoś samo wyszło.. w ferworze walki, bo przecież nikt z nas nie przywykł słuchać muzyki na kolanach

[TITO]

Jestem ciekaw, czy dociągniemy ten temat do premiery nowej płyty Joe?
Jak myślicie?
Roi - ja nie jestem fanem Bonamassy a tym bardziej fanatykiem. Gitarzyści kapeli, która mnie rajcuje jak cholera mają bardzo przeciętne umiejętności techniczne i do tego mocno zakapiorskie ryje- to TITO & TARANTULA.
Ale jakby ktoś napisał, że Tito Larriva zdmuchnąłby ze sceny Joe, to też bym go poprosił aby się uspokoił. To się nazywa obiektywizm.

[Roj]

[B&B]