Jimi Hendrix

[Zdzisław Pająk]

[agrypa]

Zdjecie zrobione w trakcie, a wlasciwie w czasie przerwy, pierwszej sesji w lutym 1967 roku. Mitch i Noel wyskoczyli cos zjesc. Jimiemu wystarczyly papierosy.
Zdjecie pochodzi ze swietnego albumu Mankowitza, o ktorym juz wspomnialem w tym temacie. Przez internetowa strone Gereda mozna kupic wiele jego znakomitych zdjec. Ja planuje jeszcze to:



Tutaj jest troche nie na temat. Przyznacie jednak ze jest pomyslowe. Mankowitz mial 20 lat gdy je robil. {Sa na tej fotce obydwaj panowie wymienieni przez Mankowitza w cytowanej powyzej kwestii}

[rocken]

[agrypa]

[agrypa]

Z coraz wiekszym zainteresowaniem oczekuje ksiazki Zdzislawa. Mam tez przekonanie ze na, ubogim niestety, polskim rynku bedzie {jak jego poprzednie publikacje} skarbem wielkim, tym cenniejszym, ze w naszym pokoleniu znajomosc angielskiego nie byla zjawiskiem powszechnym. Wielu zagorzalych fanow Jimiego, bedzie mialo mozliwosc przeczytania solidnej i wartosciowej publikacji o nim, po raz pierwszy w ojczystym jezyku.

[agrypa]

W koncowce 1964 i poczatku 65 roku Jimi gral z Little Richardem i jego The Crown Jewels [klejnotami koronnymi ]

27 stycznia 65 roku zagrali w "Club 500" w Houston w Texasie. Wazna to data gdyz po koncercie Jimi jamowal z "Master of Telecaster" czyli Albertem Collinsem. Spotkanie bylo istotne bardzo dla obu muzykow i "zaowocowalo" w przyszlosci tak u Collinsa jak i u Jimiego.
Kilka lat pozniej Master Collins nazwal "Voodo Child" Jimiego utworem doskonalym { ideal tune }

http://www.youtube.com/watch?v=lxMYChh4ytQ

http://www.youtube.com/watch?v=tpz_cRllYiA



21 luty 1965. San Francisko, Fillmore Auditorium. Supportowali im Ike and Tina Turner.

[agrypa]

Rob Hendrixem nie jest, ale bardzo go lubie. Swietny gosc

http://www.youtube.com/watch?v=do7AAcVF ... re=related

[Zdzisław Pająk]

[agrypa]

Szostego stycznia 1966 roku Jimi ogladal wielkie bluesowe widowisko w Apollo Theater w Nowym Jorku. Widowisko zatytulowane bylo "Blues Revue Show" i wystapili w nim: Sonny Terry & Brownie McGhee, T-Bone Walker, John Lee Hooker, Muddy Waters i Bo Diddley. Jimi byl zachwycony spektaklem. Jimiemu towarzyszyla na koncercie Lithofayne Pridgeon, ktora Hendrix zapoznawal w tym czasie z tajnikami gry na gitarze [i nie tylko]. Pridgeon wspomina iz po koncercie Jimi powiedzial jej ze zamierzal zrezygnowac z grania rhytm and bluesa w swej karierze lecz po tym koncercie zmienil zdanie. Juz w dwa tygodnie pozniej Jimi wyslal kartke pocztowa do ojca. Jest na niej jedno zdanie ktore wiele mowi. Oto pelna jej tresc:
Drogi Tato.
Pisze kilka slow zeby zawiadomic was ze ze mna wszystko w porzadku w tym ogromnym i obszarpanym miescie , Nowym Jorku. Mam nadzieje ze wszyscy macie sie dobrze. Powiedz Leonowi ze przesylam mu pozdrowienia. Niedlugo napisze do was dluzszy list i postaram sie przeslac jakies fajne zdjecie. Zycze Ci bys czul sie dobrze i by wszystko u Ciebie bylo OK. Powiedz Benowi i Erniemu ze gram teraz bluesa jakiego oni nigdy nie slyszeli.
Dbaj o siebie.
Jimi.

Jimi z Jeanette Jacobs:



Shrine Auditorium, Los Angeles, 10 luty 1968 rok.



Singer Bowl Auditorium, New York City, 23 sierpien 1968 rok.

I liscik ktory Jimi zostawil pewnego poranka w pokoju hotelowym, spiacej Jeanette:

[rocken]

Po rozpadzie The Experience, Jimi Hendrix 7 lipca 1969 roku wystąpił w programie "Dick Cavett Show", zagrał "Hear My Train a Comin'" razem z orkiestrą występującą w programie.

http://www.youtube.com/watch?v=DmFQq0Pu ... re=related

Hendrix, Mitchell, Cox i Sultan wystąpili również 9 września 1969 w "Dick Cavett Show", gdzie zaprezentowali utwory "Izabella" i "Machine Gun". Hendrix zagrał wówczas na Gibsonie model SG.

http://www.youtube.com/watch?v=Up7nKpyh ... re=related

http://www.youtube.com/watch?v=6gwLQAuH ... re=related

[rocken]

[Paweł Stomma]

[rocken]

[Agrypina]

[agrypa]

[agrypa]

[agrypa]

[agrypa]

W czerwcu 1966 roku przyleciala do Nowego Jorku slynna dwudziestoletnia londynska modelka Linda Keith. Przyleciala miesiac wczesniej od swojego chlopaka Keitha Richardsa z Rolling Stones. Linda mogla mieszkac w zarezerwowanym wczesniej przez Richardsa apartamencie w Holiday Inn, wolala jednak wprowadzic sie do mieszkania swoich przyjaciol Roberty Goldstein i Marka Kaufmana przy 57 ulicy.
W tydzien pozniej poszla z przyjaciolmi do Cheetah Club, gdzie z zespolem Curtisa Knighta gral Jimi. Hendrix bardzo zainteresowal Linde. Poprosila Kaufmana, by po wystepie zaprosil Jimiego do ich stolika na drinka.
Linda:
"Jimi przyszedl i rozmawialismy dosc dlugo. Chcialam sie dowiedziec kim jest, skad przybywa, z kim jeszcze gra i jakiej muzyki slucha. Bylam zaszokowana gdy dowiedzialam sie ze Jimi nic nie wie o angielskich zespolach, ktore ja uwielbialam"
Linda zaprosila Hendrixa do mieszkania przy 57-dmej. Jak opowiada, zauroczona byla Jimim, a szczegolnie jego niesmialoscia i chlopieca niewinnoscia {to jej okreslenie}. Zagrala Jimiemu mnostwo kawalkow ze swoich ukochanych plyt, wozila ich ze soba spora ilosc. Wspomina, ze Hendrixowi szczegolnie spodobali sie Small Faces. Spodobal mu sie tez mocno ktorys kawalek Status Quo, lecz Linda nie pamietala ktory. Zaczela z Jimim rozmowe o halucynogenach w slangu obowiazujacym w jej srodowisku.
Linda:
" Zapytalam go czy chce czegos sprobowac. Jimi powiedzial - nie jestem pewien czy mam na to ochote. A co proponujesz?
Odpowiedzialam - "No coz....moze chcialbys kwas?" Jimi na to - "Nie, na zadne kwasy nie mam ochoty, ale chcialbym sprobowac LSD". - Zrobilismy to.
Ta pierwsza kwasowa podroz Jimiego miala miejsca gdy ten narkotyk byl jeszcze legalny i dostepny na recepte. Mogli zapisywac go licencjonowani psychoterapeuci i w psychoterepii byl czesto stosowany. Dopiero w polowie 1968 LSD zostalo calkowicie zdelegalizowane. Kilka terapii zakonczylo sie tragicznie.
To pierwsze doswiadczenie z LSD stalo sie bardzo brzemienne w skutkach i mialo duzy wplyw na Hendrixa. Juz to wlasnie pierwsze doswiadczenie, oraz czerwony welwet i dekoracja wnetrz w mieszkaniu przy 57-ej zainspirowalo Jimiego do napisania jego slynnego bluesa "Red House". Od tego czasu Jimi zaczal brac LSD dosc regularnie. Zaczal tez namawiac przyjaciol, a ze szczegolnym naciskiem grajacych z nim muzykow, by tez sprobowali "kwasu". Po tym doswiadczeniu Jimi calkowicie zniknal na kilka dni. Nikt nie dowiedzial sie, co z nim dzialo sie wtedy. Jego powrot tak wspomina Carol Shiroky;
" Jimi pojawil sie po kilkudniowej nieobecnosci. Wyraznie byl pod silnym wplywem lysergic acid diethylamide-25 [LSD]. Bardzo sie zmienil. Inaczej mowil, inaczej formulowal mysli. To byl juz inny czlowiek. Powiedzial mi - "Spotkalem tych Anglikow i oni dali mi "kwas" Kiedy spojrzalem w lustro, zobaczylem ze jestem Merylin Monroe."
Podczas tygodni ktore nastapily po jego pierwszym doswiadczeniu z LSD, Jimi i Linda nadal kontynuowali romantyczna relacje, mimo iz 25 czerwca mial przyleciec Keith Richards. Kiedy Jimi po raz pierwszy spotkal Keitha przedstawil sie jako Jimi James. Pozniej Jimi uzywal w srodowisku muzycznym pseudonimu "Jinx". Bylo to "miano" znane jedynie wsrod muzykow i to w scislym kregu ludzi ktorzy blizej poznali Hendrixa.
Jak wiecie zespol Jimiego nazywal sie Jimi Hendrix Experience a pierwsza plyta miala tytul "Are You Experienced", Jimi nie ukrywal iz chodzi o "experience kwasowy" Sam o tym mowil tak:
" Nie interesuje mnie bycie na haju. Chodzi mi o te odmienne stany swiadomosci, ktore pomagaja mi tworzyc. Otwieraja calkiem nowe przestrzenie."
W tytulowym utworze jest zdanie, ktore, jak mowil Jimi dotyczy LSD:
"Niekoniecznie urzeczony, ale jest pieknie"

I moja opinia, ktora wzbudza sporo kontrowersji, wiec pewnie i tu bedzie kontrowersyjna. Jimi Hendrix bral narkotyki, lecz cpunem nie byl. Uzalezniony byl [niestety] Brian Jones i wiecie jak sie z nim w tym schylkowym okresie pracowalo. Ten, wczesniej wybitny muzyk przestal nadawac sie do wspolpracy i Stones byli zmuszeni pozbyc sie go z zespolu. Ofiara uzaleznienia stal sie Morrison i z nim tez nie dalo sie czesto wspolpracowac. Jak to kiedys okreslil Manzarek: " Bywalo ze Jim bredzil nawet muzycznie." Uzaleznionym, niestety, stal sie tez Rysiek Riedel. Wiecie, chocby ze wspomnien muzykow Dzemu, ze czesto wspolpraca z Ryskiem stawala sie bardzo trudna, a nawet niemozliwa. Jimi Hendrix pracowal bardzo duzo i bardzo efektywnie do konca, bywalo tez ze ratowal sytuacje grajac z mocno zacpana kapela {Woodstoock na przyklad}. To jedna z przeslanek, na ktorej opieram ten kontrowersyjny wniosek.

[agrypa]

A'propos Jinxa

Keith Richards:
"Mam stary i bardzo zniszczony juz futeral na gitare. Lubie go, ale na gitare juz sie nie nadaje. Trzymam w nim rozne swoje graty. Futeral podpisany jest wewnatrz JINX. To prezent od Jimiego i pamiatka po nim. Jimi czesto tak podpisywal swoje rzeczy i prywatne listy do przyjaciol. Zawsze uzywal tylko wielkich liter [capital letters]. Mnie to kojarzylo sie z chlopakiem, ktory wycina scyzorykiem na lawce swoja miedzy kumplowska ksywke....."
Chas Chandler:
"Jimi bardzo serio traktowal ten pseudonim {JINX} Mowil ze jest zbudowany z liter jego imienia i nazwiska i ma wiele znaczen. Ze jest magiczny i ze to takie jego voodoo....."

A jak powazna byla to dla Jimiego sprawa moze swiadczyc fakt iz wiele zwiazanych z nim kobiet, jak i bardzo bliskich mu osob, nic nie wiedzialo o tym pseudonimie.

[rocken]

[agrypa]

[rocken]

[Zdzisław Pająk]

[rocken]

Wczoraj miała miejsce premiera reedycji albumu Jimi Hendrix Experience "Live At Berkeley".

"Live At Berkeley" ukazało się nakładem Sony Legacy. Na krążku znalazł się drugi koncert, który Jimi Hendrix w towarzystwie basisty Billy'ego Coxa oraz perkusisty Mitcha Mitchella zagrał w Community Theatre w Berkeley 30 maja 1970 roku. Płyta zawiera zapis pełnego koncertu z zachowaniem oryginalnego układu kompozycji zaprezentowanych tego wieczoru przez formację.

Rok wcześniej Hendrix zapełnił większy pobliski obiekt Oakland Coliseum i mógłby zrobić to ponownie, jednak tym razem wybrał bardziej klimatyczny Community Theatre w Berkeley. Wszystkie bilety na występ sprzedały się błyskawicznie i w wieczór koncertu blisko tysiąc fanów zostało z pustymi rękoma. Spowodowało to narastające napięcie między ochroną budynku, policją i fanami gitarzysty. Hendrix nieświadomy tego, co dzieje się na zewnątrz budynku rozpoczął koncert słowami "Zapomnijcie o wczorajszym i jutrzejszym dniu. Stwórzmy dziś nasz własny mały świat".

Pierwsze wydanie albumu ukazało się w 2003 roku.

"Live At Berkeley" można posłuchać pod tym linkiem:

http://soundcloud.com/legacyrecordings/ ... experience

Setlista "Live At Berkeley"

1. Introduction
2. Pass It On (Straight Ahead)
3. Hey Baby (New Rising Sun)
4. Lover Man
5. Stone Free
6. Hey Joe
7. I Don't Live Today
8. Machine Gun
9. Foxey Lady
10. Star Spangled Banner
11. Purple Haze
12. Voodoo Child (Slight Return)

[agrypa]

Opowiem wam dzisiaj o miejscu bardzo w karierze Jimiego istotnym. To miejsce to nocny klub "Cafe Wha?" mieszczacy sie przy Grenwich Village w Nowym Jorku. Tam przez kilka miesiecy [wiosna-lato 1966] Jimi ze zmontowana przez niego kapela Blue Flames dawal co nocne koncerty, ktore szybko staly sie nowojarska sensacja. Poczatkowo bylo to trio z Dannym Caseyem na bebnach i Randym Palmerem na basie. Szybko jednak Jimi rozszerzyl grupe do kwartetu. Gdy testowal na tylach Manny Music przy 48 Ulicy nowo kupionego Stratocastera, spotkal czwartego do kapeli. Byl to 15-letni uciekinier z domu w Californi, Randy Wolfe. Sam Randy tak o tym opowiada: " Nasze oczy spotkaly sie i zapytalem czy moge pokazac mu pare zagrywek. Dal mi Strata i troche pogralem. Jimi kazal mi przyjsc wieczorem do "Cafe Wha?" Pogralem z nimi tej nocy i przez wszystkie nastepne. Do konca nie wiedzialem ze Jimi nazywa sie Hendrix. Dla mnie caly czas byl to Jimi James"
Poniewaz w zespole bylo dwoch Randych Jimi nadal im przezwiska. Wolfe to byl Randy California a Palmer Randy Texas. To przezwisko California spodobalo sie Wolfemu i pozniej uzywal go we wlasnej kapeli "The Spirit". Jimi mial duzo wieksze od kolegow umiejetnosci i doswiadczenie. Dlatego przed koncertami dawal im szybkie lekcje. Odbywaly sie one w kotlowni [boiler room] klubu "Cafe Wha?" Tam znajdowala sie przebieralnia i pokoj wypoczynkowy zespolu. Tam tez Jimi nauczyl ich jak grac "Hej Joe" "Wild Thing" i rhytm and bluesowe standardy. {Jimi zdecydowal by grac "Hej Joe" w rytmie wolniejszym od orginalu}.
W zespole Jimi spiewal i gral pierwsza gitare a California dodawal rytm i czasem efekty slide-guitar robione z pomoca szyjki od butelki po "7-Up". Poczatkowo i Jimi i Randy grali na wspolnym wzmacniaczu Sears Silvertone. Pozniej Jimi dorobil sie swojego wzmacniacza Fender Deluxe Reverb. Dopiero wtedy Jimi opanowal do perfekcji swoja gitare i jak wspomina jego przyjaciolka Carol Shiroky " zaczal grac tak ze sciany i podloga drzaly a sluchaczom opadaly szczeki" A nie byle jacy to byli sluchacze "Cafe Wha?" byl wielka nowojorska atrakcja. Przychodzili tu znani aktorzy. Czestymi goscmi byli aktorzy Sean Connery i James Coburn. Przychodzilo wielu muzykow. Richie Havens, ktory grywal w pobliskim "Night Owl" przyprowadzal do Cafe Wha? swoich angielskich znajomych, muzykow z grup The Kinks i The Yarbirds. Havens tak to wspomina: " Oni wychodzili po koncertach w "Wha?" roztrzesieni i zaszokowani. Rozumielismy wszyscy, ze Jimi to juz inna liga i ze nigdy mu nie dorownamy"
Jednym z zachwyconych Jimim gosci "Cafe Wha?" byl legendarny bluesman z Chicago, Mike Bloomfield, ktory wspomina iz po uslyszeniu Jimiego mial problemy z ocena wlasnych umiejetnosci gitarowych i ze bylo to dla niego istotnym problemem. Najwazniejszym dla Jimiego gosciem "Wha?" byl jego idol Bob Dylan. Dylan przyszedl posluchac Jimiego pewnej czerwcowej nocy. Tak opowiada o tym Carol Shiroky: " Po koncercie poszlismy wszyscy do Kettle of Fish na drinka. Jimi byl ogromnie zmieszany i oniesmielony. Pewnie dlatego Bob i Jimi nie porozmawiali ze soba. Dylan opowiadal o swoim spotkaniu z wielkim jazzmanem Theleniousem Monkiem. Opowiadal, ze przedstawil sie Monkowi jako muzyk folkowy a Monk odpowiedzial- Tak naprawde to my wszyscy gramy folk. Jimiemu bardzo spodobala sie ta opowiesc i zartowal potem ze tak naprawde to on gra folk"
I jeszcze taka ciekawostka. Jednym z kawalkow granych przez Blue Flames w "Wha?" byl cover "Rain" The Beatles w ktorym Jimi nasladowal wokal Johna Lennona.

[agrypa]

The Blue Flames koncertowali nie tylko w Cafe Wha?. Grywali tez w innych miejscach, ale dane mam bardzo niepewne. Na pewno pod koniec lipca dali koncert w nowojorskim Harlemie. W samym Wha? Jimi grywal nie tylko z Blue Flames. Grywal z zespolami goszczacymi w klubie a 28 lipca zagral z "domowa" kapela Cafe Wha? Byl to staly klubowy zespol ktorego liderem byl basista Tommy Butler. Jimi zagral z Butlerem i jego perkusista ktorego nazwiska nie znam. Ciekawy byl to set, gdyz panowie zagrali bez zadnych przygotowan i tuz przed wystepem ustalili co beda grac.
Drugiego i trzeciego sierpnia w Nowym Jorku dali dwa koncerty The Animals. Po koncercie, w kuluarach Ondine, Linda Keith spotkala sie z Chasem Chandlerem. Opowiedziala mu o Jimim i zaprosila na koncert do Wha? Chandler przyszedl do Wha? czwartego sierpnia. Opowiadal pozniej iz te chwile gdy uslyszal po raz pierwszy Hej Joe w wykonaniu Jimiego zostana na zawsze w jego pamieci. Po tym koncercie w pobliskim Kettle of Fish odbylo sie pierwsze businessowe spotkanie Chandlera z Hendrixem.
Na poczatku sierpnia zespol opuscil perkusista Danny Casey. Jego miejsce zajal Danny Taylor. W tym samym czasie Jimi rozszerzyl sklad zespolu o 16-letniego Marka "Moogy" Klingmana. Mark gral na organach i harmonijce ustnej.
Jeden z naszych forumowych kolegow napisal iz chetnie posluchal by Jimiego z towarzyszeniem organow. Pozostalo sporo nagran gdzie Jimiemu towarzysza organy, fortepian czy saksofony. Mozna je uslyszec nawet na najbardziej znanych plytach

[agrypa]

[agrypa]

Michael Jeffery, nieslawny menager Jimiego zawarl z Hendrixem umowe wybitnie dla artysty niekorzystna. Gwarantowala mu ona 40% zysk z kazdego koncertu a koszta dodatkowe ponosil Jimi. Skutkiem tego, Hendrix ktorego honoraria w szczytowym okresie kariery siegaly 100 000 dolarow za koncert, mial nieustajace problemy finansowe. Jeffery dazyl wszelkimi sposobami do tego by byc jedynym menagerem Hendrixa i by w pelni uzaleznic artyste od siebie. Ma napewno spory udzial w zniecheceniu i odejsciu Chasa Chandlera. Pare slow ktore niezle charakteryzuja pana Jeffery'ego. Michael Jeffery byl agentem brytyjskiego wywiadu MI-5. Pracowal w sekcji rosyjskiej [swietnie mowil po rosyjsku] Mial wiec scisle powiazania z wywiadem ale tez nie male ze swiatem przestepczym. Nosil zawsze ciemne okulary i w kaburze pod pacha berette, ulubiona spluwe agentow i gangsterow. Tego ze nosi bron nie ukrywal. Pieniadze lokowal na tajnym koncie na wyspach Bahama na nazwisko Yameta. Byly nie do wykrycia. Sprawa wydala sie dopiero po jego smierci. W Nowym Jorku przecenil chyba swoje mozliwosci. Zaplatal sie w uklady z Philem Basile, wazna figura w mafijnej rodzinie Lucchese. Basile zmusil go by supportem w trasie Jimi Hendrix Experience byla grupa Vanilla Fudge. Jak opowiadal pozniej Noel Redding, Experience nie byli fanami Vanilla Fudge.
Redding: " To nie byl nasz styl. Ich muzyka nie odpowiadala nam i nie pasowala do nas. Spytalem Jeffery'ego dlaczego akurat oni maja nam supportowac. Powiedzial mi ze on tu nie ma nic do gadania i mnie tez radzi sie do tego nie mieszac"
Jeffery zalatwial zbyt wiele koncertow, czesto bardzo fatalnie zorganizowanych. Nie dbal o nic poza zyskiem. Nawet o bezpieczenstwo zespolu. Koncert Denver Pop Festival na Mile High Stadium omal nie skonczyl sie tragicznie. Na stadionie wybuchly grozne zamieszki. Policja uzyla gazu lzawiacego a zespol ewakuowano do vana zaparkowanego za stadionem. Rozwscieczeni "fani" mocno uszkodzili vana. Wgnietli sciany i podziurawili dach. Po tym incydencie, mocno zniechecony Noel Redding wsiadl w samolot do Anglii i na zawsze opuscil The Experience.
Jeffery przejal pelna kontrole nad Jimim, gdyz Redding byl, slabym co prawda, ale jednak oponentem. To ze sfrustrowany Chandler przestal Jimiemu menagerowac, bylo moim zdaniem zdarzeniem dla Hendrixa tragicznym. Wielu ludzi ze srodowiska muzycznego uwazalo iz Jeffery jest czlowiekiem bardzo nieuczciwym i rownie bardzo niebezpiecznym. Z duza niechecia wypowiadaja sie o jego reputacji Eric Burdon i Brian Auger. Przyjaciele radzili Jimiemu by rozstal sie z Jefferym i zlozyl przeciw niemu pozew do sadu. Jimi nie potrafil sie na to zdecydowac. Koszty, np. utrzymania Electric Ladies Studio, rosly zastraszajaco. Jimi mial tez rozliczne inne wydatki z ktorymi niezbyt sobie radzil. Skutkiem tego Jimi nie mial zadnych oszczednosci i obawial sie ze zmiany moga go postawic w tragicznej sytuacji finansowej. Jeffery skutecznie go tym straszyl. Tez pamiec jego dawniejszego ubostwa, oraz brak umiejetnosci stworzenia rygorow finansowych byly skutkiem swoistej blokady psychicznej. Jimi w tym swiecie, tak dalekim od sztuki byl zupelnie bezradny. Jednak w koncu nazbieralo mu sie. Zwrocil sie do Chandlera z prosba by ten zajal sie spowrotem jego sprawami. Chandler pamieta iz Jimi powiedzial mu ze potrzebuje menagera ktoremu mogl by ufac i z ktorym moglby porozmawiac tez o muzyce. Ta rozmowa miala[wedlug Chandlera] miejsce w srode w nocy a w piatek rano Jimi juz nie zyl.
Jimi zmarl w pokoju hotelowym, wynajmowanym przez jego niemiecka przyjaciolke Monike Danneman w Samarkand Hotel. Wersja Scotland Yard: Przyczyna smierci bylo przypadkowe przedawkowanie Vesparaxu ktory w kombinacji z czerwonym winem spowodowal torsje. Torsje dostaly sie do pluc i spowodowaly smierc przez uduszenie. Juz jednak w wywiadzie dla mediow jeden z inspektorow stwierdzil iz przyczyna zgonu byly narkotyki i alkohol. I tak to pokutuje do dzis w wielu publikacjach. Vesperax trudno narkotykiem nazwac. To niemiecki srodek z grupy barbituranow. Ma dzialanie przeciw lekowe {lek w sensie silna obawa, nie mam polskich liter} uspakajajace i ulatwiajace zasniecie. Jego odpowiednikiem na polskim rynku jest Relanium. Tak wiec z narkotykami nie calkiem tak. Wino. Dziwne ze Scotland Yard tak potraktowal wyniki autopsji. Jest oficjalna i dostepna a mowi: "Bardzo duza ilosc czerwonego wina w plucach denata, niewielka ilosc we krwi i rowniez znikoma w zoladku wskazuje na to ze wino bylo wlewane do ust przez osobe lub osoby trzecie z uzyciem sily." Zastanawiajace jest tez zachowanie Moniki Dennemann. Ogromna panika i kilkukrotne zmienianie zeznan moga wzbudzac spore watpliwosci.
Jedna z pierwszych osob ktora przybyla pod Samarkand Hotel byl Eric Burdon. Opowiada:
"Gdy wysiadlem z samochodu zobaczylem ogromnie spanikowana Monike [Dannemann] Gdy szedlem w jej strone zobaczylem na szybie zaparkowanego przed hotelem Opla napis. To bylo slowo napisane palcem na wilgotnej szybie. Poznalem charakterystyczne pismo Jimiego. To slowo to Love."
Zacytuje tu jeszcze wypowiedz Lindy Keith:
"Mysle ze Jimi mial jeden wielki problem. Problem ktory nie opuszczal go przez cale zycie. Jimi zawsze byl dziecieco ufny i naiwny. Za jego smierc wine ponosza wszyscy ktorzy znali go a nie potrafili zrozumiec."

[agrypa]

Michael Jaffery zginal w katastrofie samolotowej 5-tego marca 1973 roku. Lecial do Londynu na proces. Oskarzony byl o defraudacje pieniedzy MI-5.

[Zdzisław Pająk]