Jimi Hendrix

[agrypa]

Jam w "Whisky a Go Go" w san Francisco. Wrzesien [?] 1968. Eric Burdon, Mitch Mitchell, Jimi Hendrix, Jack Casady [Jefferson Airplane] i w nietypowej roli, na gitarze rytmicznej Buddy Miles. W 68 Jack Casady kilka razy pogral z Jimim. Zarowno Hendrix jak i Mitchell bardzo wysoko oceniali talent tego basisty.

Jack Casady. 1968 rok

[agrypa]

Wiem ze Jimi lubil perkusje i podspiewywanie Buddy'ego zanim jeszcze zaczal z nim pracowac. Z Billym {Coxem} oczywiscie nie mial zadnych problemow. Podobnie jak Noelowi, Jimi mogl Coxowi mowic jak ma grac i Billy pewnie by to zrobil, ale Jimi nie chcial by to znowu tak wygladalo. Na szczescie Cox zawsze znajdowal wlasne idee, a Jimiemu to bardzo odpowiadalo. Jestem pewien ze Jimi mial wysokie aspiracje, jednak ciagal Billego po roznych klubowych knajpach i az do czasu Woodstock Cox nie mial czasu by sie porzadnie przygotowac do koncertow. To nie bylo w porzadku. Ja siedzialem w Anglii, kiedy Band Of Gypsys dawali swoj drugi i ostatni koncert w Madison Square Garden. Cos sie wtedy zdarzylo i Jimi zszedl ze sceny po kilku kawalkach. Tej nocy zadzwonil do mnie. Byl mocno zestresowany i bardzo niezadowolony z kierunku w jakim podaza zespol. Ja gralem wtedy z Jackiem Brucem i Larym Coryellem. Wczesniej, gdy juz bylo wiadomo ze Jimi startuje z Band Of Gypsys, Jack zadzwonil do mnie z ta propozycja. Wlasnie, jako Jack Bruce & Friends konczylismy krotka trase po UK i mielismy wyruszac do Stanow. W USA zagralismy koncert w Fillmore East a pozniej dwa nocne koncerty w Madison Square Garden. Mialem miejsce w hotelu, ale czas spedzalem z Jimim i jego dziewczyna Devon Wilson w ich apartamencie w Village. To byl bardzo fajny czas dla nas obydwoch i stres Jimiego wyraznie zmalal. On nie mial watpliwosci ze nie jest szczesliwy z Band Of Gypsys, ale nie mial jeszcze zadnego konkretnego pomyslu co z tym zrobic. Nie pamietam czego dotyczyla glowna idea ale pytanie "Dlaczego nie zreformowac The Experience?" padlo bardzo zdecydowanie. Pamietam ze mielismy pomysl by odwiedzic miejsca gdzie jeszcze nie gralismy. Myslelismy o Japonii i Australii. Oczywiscie nigdy nie dotarlismy do Japonii. Nie jestem pewien czy rozmawialismy wtedy o Noelu, ale wydaje mi sie ze nie. O ile pamietam, Noel nie mial kontaktu z Jimim przez ostatnie szesc miesiecy. Po spotkaniu w nowojorskim biurze menagerow, mielismy dlugi wywiad w "Rolling Stone" podczas ktorego powiedzielismy o nowej trasie koncertowej. Po interview Jimi wrocil do apartamentu a ja do hotelu. Po paru godzinach Jimi zadzwonil i zaprosil mnie do siebie. Chwile porozmawialismy o muzyce a potem Jimi zapytal "no i co o tym myslisz?" Od razu zrozumialem ze chodzi o Noela. Sytuacja byla bardzo klopotliwa. Jimi i ja mielismy duzo sympatii dla Noela. Lubilismy jego humor, ale cos bylo nie tak. Spytalem Jimiego co on o tym mysli. Tylko potrzasnal glowa. Zaproponowalem Jacka Casady, ale to nie bylo mozliwe. W koncu wypadlo na Billego Coxa. W kazdym razie bardzo nieladnie sie stalo. Nikt nie powiadomil Noela o tej decyzji i on dowiedzial sie o tym dopiero gdy przylecial do Stanow, by wyruszyc z nami w trase. Nikt nie mial jaj, by go zawiadomic wczesniej. Noel wyladowal w Nowym Jorku, gdzie spotkal Boba Levina, pracownika Mike'a Jeffery'ego. Bob powiedzial mu "mamy dla ciebie fajnego palkarza, mozecie zrobic kapele" Ja naprawde nie wiedzialem ze nikt Noela nie zawiadomil. Az trudno uwierzyc ze Jimi tego nie zrobil. Zawsze, jesli byl jakikolwiek konflikt, jakiekolwiek nieporozumienie, Jimi dzwonil i od razu mowil o co chodzi. Slyszalem ze Noel zadzwonil do mnie do hotelu jeszcze z lotniska. Ktos powiadomil go ze pracuje w studio z Hendrixem i Coxem. Pewnie tak bylo. Zrobilismy kilka sesji przed ruszeniem w trase. Przygotowalismy pare kawalkow. Wygladzilismy tez "Earth Blues" ktory potem trafil na Album "Rainbow Bridge" W tym czasie kilka projektow zostalo wstrzymane. Miedzy innymi projekt nagran z Gilem Evansem i Milesem Davisem. Alan Douglas byl stale w poblizu nas. Jimi uwazal ze jest on bardzo pozytecznym i sprawnym organizatorem, ale nie bral go pod uwage jako producenta. Jimi musial zorganizowac ta trase. Studio Electric Lady zzeralo nieprawdopodobne pieniadze i Hendrix byl na skraju bankructwa.
Mitch Mitchell "The Hendrix Experience"

http://images61.fotosik.pl/1096/7785e3f0605652f9med.jpg
Devon Wilson.

Bardzo lubie opowiesci Mitcha o Jimim i ich wspolnej drodze.

[Dziadek Władek]

[agrypa]

Tribute To Jimi Hendrix na festiwalu jazzowym we Frankfurcie w 1991 roku. Moim zdaniem warto posluchac

http://www.youtube.com/watch?v=pzgsNoj3WVg

[agrypa]

Ciekawa jest tak duza rozbieznosc miedzy wspomnieniami Mitcha i Leona. Mitch pisze wylacznie o ojcu i Janie, a na lotnisku powitala Jimiego calkiem spora rodzina. De facto w czasie tej pierwszej wizyty w Seattle Jimi spedzil duzo wiecej czasu z bratem jak z ojcem , a Mitch w ogole o Leonie nie wspomina. Jeszcze raz zachecam was do przeczytania wspomnien Leona Hendrixa. Nawet spojrzenie Leona na teksty Jimiego jest bardzo odmienne i ciekawe. Wiele tekstow Jimiego dotyczy przezyc z dziecinstwa i wczesnej mlodosci. Byly to lata przezywane razem i brat rozumie ta poezje bardzo osobiscie. Mitch nie wspomina tez iz wizyta w szkole byla dla Jimiego bardzo przykrym przezyciem. Leon opowiada ze dla brata bylo to raczej koszmarne doswiadczenie.
Panowie jakos chyba nie przypadli sobie do gustu. Leon opowiada ze z calego otoczenia Jimiego, sympatyczny kontakt nawiazal jedynie z Noelem. Mitchell byl w stosunku do niego bardzo burkliwy i unikal kontaktu. Dziwne. Bardzo to sprzeczne z natura Mitcha.

[Zdzisław Pająk]

Brawo Agrypo,
takich porównań wielu punktów widzenia i wielu różniących się od siebie opinii i opowieści o tych samych zdarzeniach w życiu Jimiego - jest wiele, tym bardziej ciekawe jest ich "zderzanie" i "rozwiązywanie" - niestety wymaga to bardzo dużo skrupulatności i pracy, i to najważniejsze powody, dlaczego jeszcze mojej książki nie skończyłem. Ale mam nadzieję, że uda mi sie ją ostatecznie zakończyć i na jesień przyszłego roku - na JimiWay Festival - "Szaman Rocka" się ukaże. Także, dzięki Twojej pomocy. Tylko wytrwać!
A swoją drogą już dziś zapowiamogę zdradzić, że ta "moja" biografia Jimiego będzie bardziej reportażem o jego życiu i karierze, niż zwykłą biografią.

[Dziadek Władek]

[agrypa]

http://images64.fotosik.pl/1120/840bfd9045344cadmed.jpg
Bob Dylan. Rysunek Feliksa Topolskiego.

Wczoraj, przy okazji dyskusji o " All Along The Watchtower" uslyszalem po raz kolejny opinie iz wersja Hendrixa jest duza lepsza od autorskiej, czyli Dylanowskiej. Zawsze gdy spotkam sie z takim postawieniem sprawy protestuje i zawsze mowie- nie jest lepsza ani gorsza, jest inna. Sam Hendrix bardzo cenil Dylana i to zarowno jako kompozytora i poete jak i wykonawce. Mowil o tym wielokrotnie i moglbym wiele takich, bardzo pozytywnych wypowiedzi zacytowac [moze kiedys to zrobie] W ostatnich wywiadach, gdy Jimi opowiadal o swoich planach, mowil tez iz na pewno w jego repertuarze znajdzie sie wiecej utworow Dylana. Gdy mysle o relacji Hendrix-Dylan, przypomina mi sie jak uderzyla mnie rozbieznosc w relacji o ich pierwszym i jedynym spotkaniu. Carol Shiroky opowiada iz Jimi byl ogromnie oniesmielony i nie zdobyl sie na odwage by sie odezwac. Sam Jimi natomiast opowiada "Spotkalem go tylko raz ale bylismy wtedy obydwaj kompletnie nawaleni [doslownie: were stoned out of our minds] To bylo w The Kettle of Fish w Village. Pamietam to mgliscie, bylismy naprawde nawaleni i smialismy sie na okraglo. Taa...wszystko nas smieszylo"

W opowiesciach pani Shiroky tyle jest sprzecznosci i ewidentnych konfabulacji, ze jest ona kompletnie niewiarygodna. Np. Carol Shiroky opowiadala iz Jimi rozstajac sie z nia, tak walnal o podloge gitara ze rozbil ja na strzepy, a ja, w wielu wypowiedziach ludzi z Jimim zwiazanych wyczytalem ze nigdy nie zdarzylo mu sie zniszczyc gitary jesli nie byl to sceniczny performance. Mozna tez wyciagnac z duza pewnoscia taki wniosek z dotyczacych gitar wypowiedzi samego Hendrixa.

[Rakiet]

to tak jakby twierdzić, że cezanne lepszy od moneta. lub że wino lepsze od piwa ;)
kiedy słucham wersji dylana, słyszę ten wiatr, który wieje nad pustynią i widzę te czarne postacie na horyzoncie...
wersja hendrixa opowiada całkiem inną historię (nie chodzi o tekst - wszystko jest opowieścią) - nie będę pisał jaką, bo na tym to polega, żeby każdy usłyszał co innego ;)
'all along...' to po prostu arcydzieło - przekroczyło już dawno granice wszelkich interpretacji i, tak jak wszystkie genialne arcydzieła, stworzyło własny świat.
agrypo, dzięki za wspaniały rysunek - nie znałem, a żałuję :)

[Dziadek Władek]

[agrypa]

Kathleen Mary "Kathy" Etchingham.

Bardzo jestem ciekawy jak w swojej ksiazce Zdzislaw potraktuje wspomnienia Kathy. Mnie, tak jak i Zdzislawa, sensacje pornograficzne nie interesuja, ale tematu zwiazkow Hendrixa z pieknymi paniami uniknac sie nie da, chocby dlatego ze dla Jimiego te zwiazki byly bardzo istotne. Ja cenie wspomnienia pani Etchingham. Pamietam [ksiazke pozyczylem przyjacielowi] ze bardzo dobrze mi sie ja czytalo. Zrobila na mnie wrazenie bardzo uczciwej i szczerej opowiesci. Spory kontrast w porownaniu ze "wspomnieniami" innych dam. Zgadzam sie tez z wnioskiem Zdzislawa ze Kathy byla najbardziej prawdopodobna przyszla pania Hendrix. Co prawda dwie panie oglosily iz wlasnie prawie stanely na slubnym kobiercu z Jimim, ale Monika Danneman opowiada wyssane z palca bzdury. Devon Wilson natomiast, byla bez watpienia wielka miloscia Jimiego, jednak, jak wynika ze wspomnien kilku osob, Hendrix byl bardzo zmeczony pania Wilson i z ulga przyjal jej wyjazd z Anglii. Hendrix w ostatnich wywiadach czesto wspominal o checi zalozenia rodziny. Sadze ze to wlasnie piekna Irlandka mogla byc ta wybrana

[Zdzisław Pająk]

[dario]

Pomyślałem, że warto podzielić się takim odkryciem. Cover "May this be love/Waterfall" Jimiego - wykonany przez Michaela Kiwanukę.

http://www.youtube.com/watch?v=wXWQpJdK0RA

[agrypa]

Dzieki. Kiwanuka jest co prawda obywatelem brytyjskim ale jego rodzice sa uchodzcami z Ugandy. W jego muzyce mocno slychac afrykanskie korzenie. Glownie gra kowery, ale robi to bardzo interesujaco. Bardzo ciekawie gra kawalki Dylana, ktory jest jego muzyczna "miloscia".

[Roj]

[bluesman1]

Dla wszystkich spragnionych niesamowitej muzyki Jimiego goraco polecam ta strone: http://crosstowntorrents.org/. Poza wieloma przydatnymi informacjami i dyskusjami mozna na tej stronie znalezc kilkaset torrentow z praktycznie wszystkimi nieoficjalnymi nagraniami muzyka. Oczywiscie wszystko bazuje na legalnym prawie, torrenty mozna sciagac i udostepniac wylacznie na tym serwerze, material oficjalnie wydany jest niedozwolony do publicznego rozpowszechniania.

[agrypa]

Pare slow o bardzo kontrowersyjnym materiale ktory ukazuje sie na roznych wydawnictwach od wielu lat.
Ja mam go na takiej plycie:

ale ten material jest juz na niezliczonej ilosci wydawnictw i wydawany jest nadal. Niedawno plyte wydano nawet w Japonii. Ludzie sie nabieraja. Jeden z nabywcow recenzujacych plyte na amazonie pisze " plyta ktora musi kupic kazdy powazny fan Hendrixa". Tyle ze na tej plycie Hendrixa nie ma. Gra tu kapela pod wodza Lonniego Youngblooda a na gitarze gra bardzo zdolny, mlodszy o rok od Jimiego Herman Hitson. Sam Lonnie Youngblood tak mowi o tym materiale w wywiadzie dla CBS Television " Wy myslicie ze kupujecie Hendrixa. Ale wy nie kupujecie Hendrixa. Hendrix ani tu nie gra ani nie spiewa. Nie ma go w tych nagraniach" Jest juz powszechnie wiadomo ze to plyty Hendrixa bez Hendrixa. Dziennikarze nie zgadzaja sie tylko w okresleniu czy wydawanie tego materialu jest pomylka czy oszustwem. Moim zdaniem jesli kiedys byl to skutek pomylki, to dzisiaj jest to nieuczciwe wyciaganie pieniedzy. Jak sie wyda plyte z nazwiskiem i zdjeciem Hendrixa na okladce a do tego napisze jaki to rzadki i cenny material, pojdzie jak "Cieple buleczki"
Na kazdej z wydanych pod roznymi tytulami plyt, jest ten sam material: 1. Good Times, 2. Voices, 3. Suspicious, 4. Whipper, 5.Goodbye Bessie May, 6. Soul Food, 7.Voice In The Wind, 8. Free Spirit.

http://www.youtube.com/watch?v=Sgp4Vy003V4

http://www.youtube.com/watch?v=b90Kf0WMCV8

Rowniez w internecie roi sie od tych nagran firmowanych nazwiskiem Hendrix. Moim zdaniem jest to tez wielka krzywda dla pana Hitsona, ktory przez caly ten czas jest czynnym muzykiem.

http://www.youtube.com/watch?v=PlqTqij3pYY

Z wielkim zaciekawieniem czekam na opinie Zdzislawa o takich praktykach

[Roj]

Mam dla was bardzo smutną wiadomość. Adam Kozłowski "rakiet" nie żyje. Taką informację otrzymałem od jego przyjaciela Bogdana Szwedy. Prawdopodobnie zator płucny lub zawał. Wielki żal, bo to był wyjątkowy człowiek

[agrypa]

Boze. Nie moge uwierzyc. Bardzo cenilismy Adama obydwoje. Troche tez udalo nam sie zaprzyjaznic a tez nawiazac wspolprace. To byl naprawde wspanialy czlowiek.

[agrypa]

http://www.youtube.com/watch?v=4EqkCi3fL84

Adam.....

[Zdzisław Pająk]

[B.J.]

W ubiegłym tygodniu zmarł Alan Douglas, producent płytowy, który współpracował z Hendriksem, a także m.in. z Milesem Davisem, czy Johnem McLaughlinem. Po śmierci Jimiego Douglas dość długo "zarządzał" dorobkiem nagraniowym artysty, przy czym nie obyło się bez wielkich kontrowersji nad sposobem w jaki to czynił. Z drugiej strony - za życia Hendriksa - próbował z nim rzeczy dość dla gitarzysty nowatorskich, zahaczając o jazz czy rap.

[Zdzisław Pająk]

[Dziadek Władek]

[B.J.]

Co tu gadać. Ja też czekam. Po Burdonie i Claptonie wyostrzyły mi się od czekania pazury.

[Zdzisław Pająk]

Cieszę się, to nakład może już wynieść dwa egzemplarze

[agrypa]

[Zdzisław Pająk]

[Zdzisław Pająk]

A tak przy okazji - Claptona już nie ma - wyszedł cały. (chodzi oczywiscie o nakład)

[agrypa]