Plyty pelne bluesa

[Electric Muddy]

[rocken]

[RafałS]

[agrypa]

https://www.youtube.com/watch?v=lZ7qOwm5Tq8

[agrypa]

Queen Sylvie mozecie tez zobaczyc i posluchac tutaj. Kapitalny koncert. Sylvia Embry spiewa tu w dwoch kawalkach, ale jej bas jest obecny czesto. Na Chicagowskiej scenie basowala niejednej slawie

https://www.youtube.com/watch?v=PWZTCLMHC6Y

0:00 Louisiana Red & His Chicago Blues Friends - No Future
5:13 Carey Bell - She's Worse
8:37 Sparkey Rucker - Kind Hearted Woman
12:50 Lovie Lee Band - Flip,Flop & Fly
14:35 Lovie Lee Band - Caldonia
16:32 Charles "Honey Boy" Otis - Iko Iko
20:05 Lonnie Pitchford - Why I Sing The Blues
22:50 Lonnie Pitchford - One String Boogie
25:23 Louisiana Red & Carey Bell - Reagan Is For The Rich Man
28:52 Larry Johnson - Midnight Hour
33:23 Queen Sylvia Embry - New York Bound
38:55 Queen Sylvia Embry - Jam all together

[rocken]

[agrypa]

[Electric Muddy]

1. Talk To Your Daughter
2. I Wish You Would
3. The Thrill Is Gone
4. Worried Live Blues
5. Sweet Home Chicago
6. I Gonna Misss You
7. Catfish Blues
8. Dust My Broom
9. In The Mood
10. Too Much Trouble Everyday Blues
11. Boogie Chillum
12. Good Morning Love

Bogdan Szweda - lead vocal, acoustic guitar, dobro, slide
Arek Błeszyński - acoustic guitar, vocal, harmonica
Jan Gałach - violin

Fajny dobór materiału, solidna dawka akustycznego bluesa, na dwie gitary i skrzypce, z tej płyty polecam "The Thrill Is Gone", gdzie gitara akustyczna w niektórych momentach bywa jazzowa, miłośnikom wolnych bluesów - takim jak ja, polecam "Worried Live Blues" i "Good Morning Love" - są to dwa moje ulubione utwory na tej płycie. Sam posiadam trzy płyty, na których Bogdan Szweda jest wokalistą, ale tą słucham najchętniej, bardzo lubię też płytę nagraną wspólnie z Easy Rider pt. "Midnight Walk", trzecią płytę, którą posiadam "In The Mood" słucham rzadziej, ale to chyba dlatego, że płyta "Live" w moim odczuciu brzmi lepiej.

[agrypa]

O swoim najnowszym albumie "Hey Joe Opus" Otis Taylor powiedzial iz to muzyka trans bluesowa i dlatego odwazylem sie pisac o nim w "Plytach pelnych bluesa"

W muzyce Mister Taylora slychac wszystkie kolory bluesa, ten album jednak jest inny. Oprocz bluesa, czy trans- bluesa, jak woli Taylor, duzo tu folku, rocka ( nawet psychedelicznego) i jazzu. Taylor mowi iz inspiracja tego albumu jest muzyka Jimiego Hendrixa a wszak u Jimiego tez cale to muzyczne spektrum odnajdziemy. Prawie 1/3 plyty to rozslawiony przez Jimiego standard "Hey Joe" Otis Taylor wraca do niego nie po raz pierwszy. Tutaj jednak uslyszycie "Hey Joe" w zupelnie innym wymiarze. Ten piecio akordowy song, staje sie utworem niezwykle rozbudowanym. Mnostwo tu dzwiekow. Gitary, banjo, skrzypce. Mocny i zdecydowany kornet dodaje utworowi jazzowych klimatow. Na pewno nie jest to przewidywalna muzyka. Taylor wie jak zrobic subtelny, a jednoczesnie imponujaco mocny utwor. Odpoczac mozna przy akustycznej balladzie "Red Meat" Bardzo tez uspokaja oparty na basie i solowkach kornetu "They wore blue"
Od poprzednich plyt Taylora, ta odroznia tez to ze niewiele tu wokalu. Jednak w zaspiewanej z towarzyszeniem banjo i akustycznej gitary "Peggy Lee" wokal robi spore wrazenie. To mroczna, ale niezwykle klimatyczna opowiesc o kobiecie transseksualistce. Trzy czesciowa "Sunday Morning" bardzo zasluguje na uwage. Tak interesujace wspolbrzmienie gitary i organow nieczesto mozna uslyszec. Szczegolnie muzycznie bogaty jest konczacy plyte "Sunday morning" C. Ten utwor to nie tylko blues,ale i nie tylko rock. Moim zdaniem nie podlega zadnej kategoryzacji. Jest bardzo obrazowy i niezwykle mocno dziala na wyobraznie. Muzycy zaproszeni przez Taylora to kolejna atrakcja tego albumu. Anne Harris (skrzypce) Todd Edmunds (bas) Larry Thompson (perkusja) Ron Miles (kornet) Warren Haynes (gitara) Taylor Scott (gitara) Daniel Sproul (gitara) Bill Nershi (gitara akustyczna) David Moore (banjo, fortepian) Langhorne Slim (wokal, gitara akustyczna) Steve Vidaic (organy) i Gus Skinas (syntezator mooga) Mister Taylor spiewa i gra na gitarze.
Utwory:
1. Hey Joe (A)
2. Sunday Morning (A)
3. Heart Is A Muscle Used To Play The Blues
4. Red Meat
5. Peggy Lee
6. They Wore Blue
7. Hey Joe (B)
8. Sunday Morning (B)
9. Cold At Midnight
10. Sunday Morning (C)

[Rock-A-Billy]

Otis Taylor to jeden z moich ulubieńców. Umknęło mi, że znów wydaje nową płytę. Dzięki agrypo za info w tym temacie

[agrypa]

[agrypa]

Pietnastego i szesnastego listopada, 1962 roku w paryskim klubie Trois Maileetz zagral band "Memphis Slim Trio" czyli: Memphis Slim-fortepian, wokal, Willi Dixon-kontrabas, wokal i Philippe Combelle-perkusja.
Koncerty byly rekordowane i dzieki temu mozemy ich posluchac na plycie.

To album live. Z zapowiedziami, oklaskami. Mozna poczuc atmosfere koncertu. Kapeli w takim skladzie na pewno nie trzeba specjalnie polecac. "Jaki jest kon, kazdy widzi" W tym wypadku raczej slyszy...
Na plycie:


Oczywiscie Peter Chatman to Memphis Slim. No i rownie oczywiscie, Broonzy nie Broozy

Memphis Slim. Paryz 1962 rok.

https://www.youtube.com/watch?v=8tqR5ChZXrg

https://www.youtube.com/watch?v=_Qn5izWNjJA

[agrypa]

[agrypa]

Swietne

Pod koniec ubieglego roku Taj Mahal nagral bozonarodzeniowa plyte z Blind Boys of Alabama. Dla mnie ciekawa, ale to (chyba) pozycja dla waskiego grona odbiorcow. mysle ze Korze mogla by sie spodobac. Taj Mahal gra tu na gitarze, banjo, ukulele i harmonijce a w kilku songach wspiera ten znakomity chor swoim wokalem.





https://www.youtube.com/watch?v=vGTjCjXNl3w

https://www.youtube.com/watch?v=4u0G8WF__iw

[Rock-A-Billy]

Człek znany z klimatów country-rock, nagrał korzenną, pełną zgrzytliwego bluesa płytę. Fantastyczny album!
Słuchajcie z poniższego linka póki to możliwe
https://www.youtube.com/watch?v=hH43HjA ... WLPWB5pKrA

[posener]

Własnie słucham. Fajne. Dosyć surowe i w akustycznej manierze, ale pulsuje, a od tego zaczynam. Jak nie pulsuje, to odpuszczam.

[kandzia]

Chciałam napisać "czy znacie" ale zamiast tego napiszę. Lubicie Raya? Tak tego Raya Charlsa, niewidomego "zabawnego" mudrzyna ^^ Który wnosi do muzyki swą duszę. Przyznam się iż o jego istnieniu dowiedziałam się z filmu dokumentalnego.
https://www.youtube.com/watch?v=V6RY2OY84Bg

[posener]

[agrypa]

[kandzia]

[kandzia]

[agrypa]

Dalem linka do ponad dwugodzinnego fabularnego filmu, wiec to na pewno cos innego
Warto ogladnac.

[agrypa]

Sporo juz pisalem w tym temacie o "harpikowych" plytach. Coz....kocham harmonijke
Moze jeszcze dwie o ktorych chyba nie wspominalem. Rozne epoki i rozne podejscie do harmonijki







Moim zdaniem obie interesujace.
I moze jeszcze, dla tych co tez kochaja, mala historyczno-harmonijkowa przebiezka w tubie

https://www.youtube.com/watch?v=XxrA0-9 ... M-NRRDciAc

[kandzia]

[posener]

[Electric Muddy]

[Dziadek Władek]

[kandzia]

[Dziadek Władek]

[agrypa]

"George Smith was a giant on the harmonica. He was an innovator, one of the unsung, unheralded heroes of the instrument. He was also a hell of a nice guy, a person of generosity and good humor." - Charlie Musselwhite

"If you look at modern blues harp players, you'll find a little George Smith in all of them. His physical appearance and stature were matched only by his presence and attack on harmonica." - Rod Piazza

"George was a great player and a great vocalist. He's really one of the underrated players. You can hear his influence in everything I play. There'll never be anyone like him again!" - Kim Wilson




https://www.youtube.com/watch?v=aZqEpLA_gxA